(foto Unizo)
Drie weken vóór de wettelijke deadline hebben slechts zes op de tien (63%) kmo's hun begunstigden geregistreerd in het UBO-register (Ultimate Beneficial Owner). Dat blijkt uit de zopas afgeronde rondvraag van Unizo. 58% van de bedrijven zegt de verplichte registratie nog vóór de deadline te willen doorvoeren, terwijl de rest het nog niet weet (37%) of het helemaal niet van plan is (5%).
Het meest frappant in de resultaten van de enquête is de gemiddelde tijdsinvestering die ondernemers aangeven: per juridische bedrijfsentiteit: van één uur (75%) tot twee (13%) en zelfs drie uur of meer (8%), waarbij alle kmo's vanaf 50 werknemers er meer dan drie uur over deden.
"Dat zegt toch veel over de omslachtigheid van het systeem. Geen wonder dat meer dan de helft van de ondervraagden hun registratie uitbesteedden aan een expert, wat hen gemiddeld op 175 € per dossier kwam te staan. Wat ons betreft had de procedure een stuk eenvoudiger gekund. Zo betreuren we dat er bijvoorbeeld niet is gekozen voor een toegankelijke tool, liefst gekoppeld aan de Kruispuntbank van Ondernemingen (KBO), waar ondernemers nu al vertrouwd mee zijn", zegt ", Unizo-topman Danny Van Assche.
"Om de administratieve lasten tot een minimum te beperken, had de overheid ook voor een automatische invulling van het UBO-register kunnen opteren, waarbij de de in het Staatsblad vermelde aandeelhoudersstructuur als norm werd genomen en de automatisch ingevulde gegevens enkel nog door onze ondernemers moesten goedgekeurd (of aangepast) worden. Vooral voor kleine ondernemingen, zoals de veel voorkomende bvba met één of twee aandeelhouders, zou dat een aanzienlijke vermindering van de administratieve rompslomp hebben betekend", besluit Van Assche.
Uit de rondvraag blijkt ook nog dat vier op de tien ondernemers zich zorgen maken over de privacy van de in het UBO-register vermelde begunstigden. Terwijl burgers een ‘rechtmatig belang’ moeten kunnen aantonen om het UBO-register van vzw's in te kijken, geldt dat niet voor de UBO-registers van vennootschappen. Een aberratie die voortvloeit uit de Europese wetgeving en ook op dat niveau moet worden opgelost. De Belgische wetgever kan daar zelf niets aan veranderen.
